Demencja starcza to zaburzenia funkcji przystosowawczych i poznawczych, związane z wiekiem.

Pies dotknięty demencją:
- ma problem ze znalezieniem wyjścia z dobrze znanego pomieszczenia;
- ma problemy z odnalezieniem drogi do domu z miejsc wcześniej dobrze znanych; 
- nie rozpoznaje znanych osób;
- ociera się, domaga się pieszczot i jednocześnie nieprzyjaźnie warczy;
- chodzi tam i z powrotem;
- ma problem z rozpoznawaniem symbolu wzywającego na posiłek;
- waha się np. przed spożyciem znanego dobrze posiłku;
- pies usiłuje utorować sobie drogę między meblami, mimo że obok jest swobodne miejsce;
- reaguje impulsywnie, nagle wpada w panikę;
- nieświadomie wydala mocz i kał;
- zjada obiekty niejadalne i wymiotuje;
- zanikają u niego rytuały i zachowania społeczne;
- traci zdolności uczenia i uwagi, zanikają u niego czynności wcześniej wyuczone;
- zanika u niego pamięć krótkotrwała;
- zmienia się jego aktywność dzienno - nocna bez zmiany cyklu snu ani czasu trwania snu;
- zanika u niego zainteresowanie poszukiwaniem obiektu, który był, a potem zniknął (zwierzę nie usiłuje szukać)
- itp.

Początek demencji starczej może być nagły lub opóźniony. Może towarzyszyć temu depresja lub stan pobudzenia. Początek może się pokrywać z wystąpieniem jakiejś choroby somatycznej, traumatycznym przeżyciem, utratą pozycji społecznej, itp.

Autor tekstu: Roksana Lewandowska - zoopsycholog

-= powrót =-